Ένας δρόμος: Προσδοκία και γεγονός

Σαράντα χιλιόμετρα προόδου θεώρησε ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Πέτρος Δούκας την υπογραφή της σύμβασης κατασκευής του οδικού άξονα Σαγιάδα – Κονίσπολη – Αγ. Σαράντα.Και όντως από την υποτυπώδη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή του αλβανικού νότου αυτά τα σαράντα χιλιόμετρα είναι πρόοδος αφού στην ουσία ενώνουν στην κυριολεξία της δύο όμορες περιοχές που στερούνταν το αυτονόητο. Έναν δρόμο.Η κατασκευή του εν λόγω δρόμου σε συνδυασμό με την λειτουργία του τελωνείου αποτελούσε πάγιο και χρόνιο αίτημα των Θεσπρωτών και των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου και οι προσδοκίες που καλλιεργούνται και που θα προκύψουν από την λειτουργία του εν λόγω οδικού άξονα είναι μεγάλες και αφορούν συνολικά την βορειοδυτική Ελλάδα. Φαίνεται πως αυτές οι πανθεσπρωτικές προσπάθειες έχοντας και στην κυβέρνηση της Ν.Δ τον τοπικό βουλευτή Αντώνη Μπέζα όπως παλαιότερα επί των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ τον Αλέκο Παπαδόπουλου γέννησαν το όραμα και το πλαίσιο διεκδίκησης και απέδωσαν καρπούς.

Να μην υπάρξει εφησυχασμός
Όμως δεν πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός γιατί όπως πολύ σωστά επεσήμανε τόσο ο Νομάρχης όσο και ο Δήμαρχος Σαγιάδας για να καταστεί αυτός ο δρόμος απολύτως λειτουργικός, γρήγορος και ασφαλής απαιτείται ΑΜΕΣΑ η βελτίωση του υπάρχοντος οδικού δικτύου αν όχι η κατασκευή της συνέχειας του άξονα ως άλλου κάθετου στην Εγνατία Οδό και το Λιμάνι της Ηγουμενίτσας σε συνδυασμό και με την παράκαμψη της πόλης.Αυτό το επίτευγμα πραγματικά θα έδινε νέα διάσταση αφού χρόνο με το χρόνο η Εγνατία ολοκληρώνεται και νέα τμήματα δίνονται στην κυκλοφορία και πρακτικά έχει ενώσει ακόμη και στην ημιτελή της κατάσταση τους νομούς Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων σε μία ευρύτερη οικονομική ενότητα με αλλεπάλληλα οφέλη.

Αποστάσεις μυαλού
Πολλές φορές όμως οι αποστάσεις δεν είναι χιλιομετρικές αλλά αποστάσεις μυαλού. Και αυτές συνήθως όταν δεν υπάρχει θετική διάθεση και πνεύμα συνεργασίας γιγαντώνονται.Έτσι πρέπει μέσα μας εγκεφαλικά και συναισθηματικά αν θέλετε να συνειδητοποιήσουμε τις ευκαιρίες που μας προσφέρον και το τοπίο που δημιουργούν οι οδικοί άξονες.Για αυτό και η ελληνική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια πρέπει, γιατί οι μέρες είναι πονηρές, να δημιουργεί και να διαμορφώνει προϋποθέσεις τέτοιες που να οδηγούν τις γειτονικές μας χώρες να αντιληφθούν ότι η καλύτερη επιθετική πολιτική είναι η επίθεση ειρήνης και η διαμόρφωση πλαισίου υποδομών και ευκαιριών κοινής προόδου και ευημερίας.