Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΖΩΗ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ

ΚΑΙ Ο κ. ΣΑΙΞΠΗΡ ΣΤΟ …. ΚΑΡΤΕΡΙ

Θεατροχώρι λοιπόν το Καρτέρι. Τρεις θεατρικές παραστάσεις τούτο το καλοκαίρι στο Καρτέρι είναι πολύ, πάρα πολύ σημαντικό. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές. Επιτέλους να δώσουμε, να παρουσιάσουμε όχι μόνο πανηγύρια και… σουβλάκια αλλά και θέατρο , εκθέσεις φωτογραφιών, ζωγραφικής κ.λπ.
Και πήγαν όλα καλά. Ανταποκρίθηκε ο κόσμος. Απόδειξη πως και η επαρχία διψά κάτι καλύτερο σε ποσότητα και ποιότητα αρκεί να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που να έχουν μεράκι και κυρίως τρέλα, « κουσούρι στο κεφάλι». Και φαίνεται πως υπάρχουν. Μην τους…. βαράτε.
Δεν ξέρω τι … πήρε ο κ. Σαίξπηρ από το … Καρτέρι , αλλά οι θεατές πήραν πολλά από την παράσταση.
Καλοβαλμένη, καλοπαιγμένη με χιούμορ και πολλά-πολλά μηνύματα η παράσταση. Μία παράσταση προσεγμένη, μία … σοβαρή κωμωδία. Ευρηματική και έξυπνη ιδέα του συγγραφέα ERHRAIM KISHON. Ο Σαίξπηρ έγραψε , ως γνωστό, το έργο « Ρωμαίος και Ιουλέτα» στο οποίο παρουσιάζει ένα μεγάλο, ιδανικό έρωτα όπου όλα είναι τέλεια, αψεγάδιστα. Έγινε παγκόσμια γνωστός με το έργο του και παίζεται ξανά και ξανά. Αυτά στο … χαρτί. Στη ζωή στην πραγματικότητα δεν έρχονται έτσι τα πράγματα. Έχουν περάσει τόσα χρόνια. Άλλαξαν όλα. Αυτές τις αλλαγές παρουσιάζει , θέλει να παρουσιάσει ο συγγραφέας. Στέλνει λοιπόν πίσω το φάντασμα του Σαίξπηρ για να διαπιστώσει ο ίδιος πως …. ζει σήμερα ο Ρωμαίος και η Ιουλέτα. Διαπιστώνει τα προβλήματα του ζευγαριού, των ζευγαριών και των γονιών με τα παιδιά , τις καθημερινές ιστορίες που ζούμε όλοι λίγο πολύ όλοι μας. Παρουσιάζεται μία σκιαγραφία της σημερινής κοινωνίας.
Από τη μια γελούσαμε και από την άλλη δαγκωνόμαστε, νιώθαμε τσίμπημα στη καρδιά και κουνούσαμε το κεφάλι.. Πέρα όμως από το γέλιο προβληματιστήκαμε. Πως ζούσαν επί … Σαίξπηρ ; Ήταν καλύτερα τότε ; Ήταν χειρότερα ; Όλα τα σημερινά επιτεύγματα, οι ανέσεις, οι πολυτέλειες βοήθησαν τον άνθρωπο ; Οι σχέσεις των ανθρώπων πως ήταν ; Είχαν το άγχος, τα αδιέξοδα που έχουμε σήμερα ; Ζούσαν και αυτοί για να δουλεύουν ή δούλευαν για να ζήσουν ; Αλλά τι ρωτώ, τι αναρωτιέμαι. Τότε είχαμε αφεντικά και δούλους….. Τελικά φύγαμε χαρούμενοι, ξαλαφρωμένοι γιατί οι εύστοχοι διάλογοι, τα ευτράπελα και το σωστό παίξιμο των ηθοποιών «έβγαλαν γέλιο».
Η σκηνοθεσία του κ. Θ. Γκόγκου σοβαρή, απλή , πικάντικη. Δασκαλεμένοι καλά οι ηθοποιοί τόνιζαν εκείνα τα σημεία που θεωρούνται το αλατοπίπερο της κάθε κωμωδίας. Μας κράτησε σε εγρήγορση με τις εναλλαγές από τις αγαπημένες στιγμές στο καυγά, από ένα υπονοούμενο στο άλλο χωρίς υπερβολές τονίζοντας τη δύναμη του θηλυκού από εποχή… Εύας μέχρι σήμερα.
Τα σκηνικά του κ. Α. Τσάτσου και του βοηθού του κ. Γ. Γκόγκου απλά και ταιριαστά . Καθένας με το κουστούμι του, τη φορεσιά του ανάλογα με το ρόλο του. Εκείνο το στιγμιαίο πέρασμα του … ημίγυμνου θηλυκού –διαβόλου από το παράθυρο θα μας μείνει …αξέχαστο .
Τα δύο ξωτικά μας άνοιξαν για καλά τα … μάτια. Που να κοιτάξεις ; Αριστερά την Ρούλα ή δεξιά την Ελένη ;Το ένα ξωτικό ποιο ξωτικό από το άλλο. Δεν χορταίναμε να τις βλέπουμε. Κορμιά μπαλαρίνας, ρυθμός, συγχρονισμός και βαμμένα μάτια … φωτιά. Δύο υπέροχα θηλυκά ξωτικά. Υπέροχη και η χορογραφία της κ. Ιωακειμέδου. Συγχαρητήρια στα δύο ξωτικά την κ. Ντέτσικα και στην κ. Ιωακειμίδου.
Ο κ. Θ. Γκόγκος είχε και την ευθύνη του φωτισμού. Τον ταίριασε άριστα στην σκηνοθεσία του. Φωτισμός εκεί που έπρεπε, όταν έπρεπε. Χαμηλός, απλός χωρίς να ενοχλεί, να υπερτονίζει .

Ο κ. Παπανικολάου –Ρωμαίος έπαιξε με απλότητα. Ήταν ο σύγχρονος άνδρας με τα καθημερινά προβλήματα, με τις αδυναμίες, τα ελαττώματα και τα… προτερήματα. Θαρρώ πως στάθηκε πολύ καλά. Είχε μία αμεσότητα και μας έγινε αμέσως… συμπαθής , οικείος με τα … προβλήματά του. Ήταν ένας από … εμάς τους άνδρες θεατές.
Η Κ. Ανδρεάδη- Ιουλιέτα γυναίκα σύγχρονη, πειστική δεν είχε καμία σχέση με την Ιουλέτα του …. Σαίξπηρ. Ανάμεσα σε ένα άνδρα , λίγο αδιάφορο και στην μοντέρνα κόρη προσπαθούσε να βρει άκρη. Δύσκολος ο ρόλος της αλλά τα πήγε καλά. Ζήτησε βοήθεια και από τον παπά.. Μάταιος κόπος . Ο παπάς είχε αλλού το …νου του.
Η κ. Μπάρμπα ήταν μία ….τροφαντή, σκανδαλιάρα υπηρέτρια. Ο ρόλος της πήγαινε γάντι. Χόρεψε στο ταψί το αφεντικό της τον Ρωμαίο. Και πως αλλιώς να κάνει ο καημένος ο Ρωμαίος..
Η κ. Ευστρατιάδη θαυμάσια, υπέροχη. Αυτή και αν ήταν διαβολοθήλυκο. Μέχρι και το φάντασμα Σαίξπηρ τρέλανε, το ξελόγιασε. Φινέτσα, τσαχπινιά, πρόκληση, τσαμπουκάς, θάρρος, θράσος όλα μαζί σε ένα μικροκαμωμένο κορίτσι της εφηβείας. Ταιριαστός ρόλος. Μπράβο .
Τον κ. Μπούγια σωστά τον διάλεξαν για παπά. Τα πήγε περίφημα. Έβγαλε γέλιο με τις κινήσεις του και τα λόγια του γιατί ουσιαστικά έτσι σκεπασμένος που ήταν δεν μπορούσε να παίξει με το πρόσωπο, με μορφασμούς. Αλήθεια γιατί είχε τόσο χαμηλά τη … κατσούλα του ;
Ο κ. Γραμμένος με την μουσική του δεν μας… ενόχλησε. Ακουγόταν ευχάριστα και την άλλαζε ανάλογα με τις εναλλαγές και τις καταστάσεις που προέκυπταν.. Με τέτοια μουσική και τέτοιο χορό από τη Ρούλα και την Ελένη ήθελα να πεταχτώ και να μπω ανάμεσά τους και να «χορέψω , να χορέψω» και όσο άντεχα…
Άφησα τελευταίο τον κ .Σαίξπηρ φάντασμα… κ. Θωμά Λιώλιο. «Θωμά σού βγάζω το καπέλο». Είσαι το καμάρι μας, ο θησαυρός της Θεσπρωτίας. Μας τρέλανες κ. Θωμά… Σαίξπηρ. Δεν σου έλειπε τίποτε. Απλά σε θαυμάζαμε για μία ακόμη φορά. Τι να πω , τι να γράψω για σένα. Να σε έχει ο Θεός καλά και να μη σου αφήσει το πάθος σου για το θέατρο, αυτή τη γλυκιά σου κουζουλάδα.
Παράσταση του « ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΟΛΥΘΈΑΜΑ» των Ιωαννίνων πρώτη φορά παρακολούθησα. Είμαι χαρούμενος, ευχαριστημένος με τη δουλειά τους. Συγχαρητήρια σε όλους. Τους ευχαριστούμε που έπαιξαν σε ένα χωριό του τόπου μας. Συγχαρητήρια και για τους χορηγούς και το Δήμο Μαργαριτίου. Ακόμη πρέπει να επισημάνω και την απλή, κατατοπιστική εισαγωγή, ενημέρωση για την « υπόθεση του έργου» που μας έκανε ο κ. Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου. Μας βοήθησε πάρα πολύ και τον ευχαριστούμε. Ήταν απαραίτητο και «καλόν είναι» να καθιερωθεί.
Η χαρά μου είναι ακόμη μεγαλύτερη γιατί στο θίασο συμμετέχουν και … δικά μας παιδιά από την Ηγουμενίτσα. Για τους υπολοίπους γράφω για πρώτη φορά. Τους επισημαίνω ότι δεν είμαι κριτικός θεάτρου. Απλά μου αρέσει το θέατρο και ,ως απλός θεατής, γράφω τα συναισθήματά μου, γράφω με την ψυχή μου , με την καρδιά μου. Γράφω αυτά που ένιωσα. Παρακαλώ λοιπόν να με …κρίνουν με επιείκεια.
Και πάλι συγχαρητήρια σε όλους και σας περιμένουμε με νέες παραστάσεις. Και εγώ πάντα κοντά σας.
Χρήστος Στεφ. Ευαγγέλου
Πλαταριά 22 Αυγούστου 2007.

Περισσότερα για Θέατρο και Πολιτισμό στα Blog ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΗΓΟΥΝΕΝΙΤΣΑΣ
και στο ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟ ΚΑΡΤΕΡΙ

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

Ανθρωπιά πολίτες και εθελοντισμός

Το Περιφερειακό τμήμα Ηγουμενίτσας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στις πυρόπληκτες περιοχές

Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι ο εθελοντισμός σ’ αυτόν τον τόπο γράφεται με μεγάλα γράμματα.
(ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΔΡΕΠΑΝΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ)
Έτσι το Περιφερειακό Τμήμα Ηγουμενίτσας το Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού ρίχνεται για άλλη μια φορά στην μάχη της ανθρωπιάς και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι λίγες οι αποστολές του Περιφερειακού τμήματος εκτός νομού Θεσπρωτίας αλλά και εκτός Ελλάδος. Χαρακτηριστικές αποστολές η συμμετοχή στο τσουνάμι ανθρωπιάς και η οργάνωση του καταυλισμού σεισμοπλήκτων στην Λευκάδα.

Ήδη η εκπαιδεύτρια του Περιφερειακού τμήματος Ευγενία Γκόγκου ξεκίνησε για τις πυρόπληκτες περιοχές ενώ στην διάθεση της βρίσκονται ήδη 14 εθελοντές να φτάσουν στις εν λόγω περιοχές όποτε τους συζητηθεί.

Να λοιπόν που οι μικρές κοινωνίες, να λοιπόν που οι πολίτες, να λοιπόν που οι εθελοντές με την συναίσθηση του κοινωνικού καθήκοντος που διαθέτουν μπορούν να κάνουν την διαφορά. Την ποιοτική διαφορά της ανθρωπιάς που ανεβάζει το δίποδο ον που αποκαλούμε άνθρωπο σε άλλα επίπεδα.

Αρκεί ν’ αντιληφθούμε τις δυνατότητες μας

Βουβή σιωπή και στην πλατεία Δημαρχείου Ηγουμενίτσας

Το κάλεσμα για την βουβή κραυγή διαμαρτυρίας την Τετάρτη το απόγευμα στις 19.00 στις κεντρικές πλατείες ανά την Ελλάδα είχε και στην πόλη της Ηγουμενίτσας την ανταπόκριση του.

Έτσι αυθόρμητα και με πληροφόρηση από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο συμπολίτες μας συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Δημαρχείου Ηγουμενίτσας στέλνοντας το δικό τους μήνυμα στους απανταχού αρμοδίους. Μήνυμα οργής δίχως λόγια παρά μόνο εκείνη τη σιωπή ως φόρο τιμής στους συνανθρώπους μας που σε κλάσματα δευτερολέπτου έχασαν τη ζωή τους, αφού πρώτα βίωσαν την απόλυτη φρίκη, …να καούν ζωντανοί…

Το περιβάλλον είναι υπόθεση όλων μας, και οι πολίτες είναι οι πρώτοι που πρέπει να αντιληφθούν την σπουδαιότητα αυτού του μηνύματος.

Οι εικόνες τις καταστροφής μας δείχνουν τι συμβαίνει όταν το περιβάλλον και η προστασία των πολιτών είναι υπόθεση της πολιτείας στη χώρα μας.

Ας γίνουν αυτά λοιπόν υπόθεση των πολιτών και ας είναι αυτό μια καλή αρχή.

Τι ανάγκες έχουν οι πυρόπληκτοι στο νομό Ηλείας

Την βαθιά ανθρώπινη συγκίνηση για την αλληλεγγύη που επιδεικνύεται προκειμένου να ανακουφιστεί ο σκληρά δοκιμαζόμενος Ηλειακός Λαός από τις φονικές πυρκαγιές που έπληξαν τον τόπο του, εκφράζει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηλείας αποδεχόμενη την βοήθεια των άλλων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων για την συγκέντρωση και αποστολή ειδών πρώτης ανάγκης.

Έτσι με έγγραφο της που απέστειλε προς την Ένωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος (ΕΝΑΕ) οι ανάγκες των πυρόπληκτων του νομού Ηλείας είναι οι εξής:

Ενδεικτικά οι άμεσες ανάγκες των συμπολιτών μας είναι.

Α. Τρόφιμα
Α.1. Όσπρια
Α.2. Ζυμαρικά
Α.3. Κονσέρβες
Α.4. Χυμούς
Α.5. Ζάχαρη – Καφέ
Α.6. Μπισκότα – Κρουασάν κ.λ.π.
Α.7. Γάλα ( Εβαπορέ )
Α.* κ.λ.π. ( τρόφιμα που δεν χρειάζονται ψυγείο )

Β. Παιδικές τροφές

Γ. Pambers

Δ. Είδη ρουχισμού ( κυρίως παιδικά )

Για πληροφορίες στα τηλέφωνα : 26210 22609 & 2610 81244
Υπεύθυνοι: Κωνσταντόπουλος Βασίλης 6973998738
Δεββές Γιώργος 6978482060

Μία εικόνα χίλιες λέξεις

http://salata.wordpress.com/

…καμένη γη...

"Καμένη γη, χαμένοι λόγοι
καμένος ουρανός,
χαμένα ιδανικά
τέφρα στην τέφρα
και εγώ λεύτερος
παίζω με τη λησμονιά..."

Γιάννης Βέλλης

http://e-thesprotia.eu/forum/
περισσότερα στο Blog Θυμοσοφείν...

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007

Οι bloggers γράφουν:

Το σημερινό post σχετίζεται με τις αντιδράσεις οργανωμένων πολιτών όπως αυτές εκφράζονται στην μπλογκόσφαιρα. Το κείμενο αναρτήθηκε στο www.g700.blogspot.com . Μοιραζόμαστε αυτές τις ανησυχίες γιατί πέρα από την καταστροφική δύναμη της φωτιάς υπάρχει δυστυχώς και η δύναμη της οργανωμένης ανικανότητας.

Greece under attack, από την οργανωμένη ανικανότητα (www.g700.blogspot.com)

Με φράσεις όπως «στόχος η Ελλάδα» και «οργανωμένο έγκλημα», η κυβέρνηση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που τη στηρίζουν, επιχειρούν να μας πείσουν ότι οι η μεγάλη ανθρωπιστική και οικολογική καταστροφή που προκαλούν οι πυρκαγιές τις τελευταίες ημέρες οφείλονται σε συνωμοσία που στήθηκε από τον «εχθρό» για να πλήξει την πατρίδα.

Παλιότερα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος είχε δηλώσει ότι συνήθως οι περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας υποκρύπτουν «ανικανότητα ή ανοησία». Στην περίπτωσή μας το σενάριο του οργανωμένου σχεδίου εμπρησμού υποκρύπτει την ανικανότητα της κυβέρνησης να προγνώσει εγκαίρως και να καταστείλει αποτελεσματικά τις πυρκαγιές.

Δεν υπάρχει οργανωμένο σχέδιο. Υπάρχει οργανωμένη ανικανότητα.

Μοναδικοί υπεύθυνοι για την τραγωδία είναι οι αγγαρειομάχοι υπουργοί της κυβέρνησης, καθώς και η απόφαση του κυρίου πρωθυπουργού για πρόωρες εκλογές εν μέσω θέρους. Αυτοί είναι που αγνόησαν το γεγονός ότι φέτος διανύουμε το χειρότερο καλοκαίρι όλων των εποχών από άποψη ξηρασίας και πιθανού κινδύνου πυρκαγιών. Αυτοί είναι που δεν έλαβαν υπόψη τις εκθέσεις των κρατικών υπηρεσιών περί πιθανών εμπρησμών. Αυτοί είναι που δεν συνυπολόγισαν στο σχεδιασμό τους ότι ο κρατικός μηχανισμός χαλαρώνει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Είναι προσβλητικό να κλαις, όταν έχεις προκηρύξει πρόωρες εκλογές με φόντο την καμμένη γη της Πεντέλης, στο όνομα μιας συνταγματικής αναθεώρησης που κλείνει το μάτι σε καταπατητές και οικοπεδοφάγους μέσα από την επιδιωκόμενη αλλαγή του άρθρου 24.

Είναι επικίνδυνο να εμπλέκεται η ΕΥΠ στις έρευνες για τις φωτιές, υπονοώντας ότι εδώ κάτι άλλο παίζει πέρα από την τραγική ανεπάρκεια πρόληψης και καταστολής του πολιτικού και διοικητικού μηχανισμού. Ακόμα κι αν πρόκειται για εμπρησμό δεν είναι δυνατόν μερικοί εμπρηστές να σου καίνε όλη τη χώρα.

Συνιστά πολιτική αλητεία να καλλιεργείται ο φόβος των πολιτών μέσα από τη συνωμοσιολογία, μόνο και μόνο για να αναδειχτεί ο πρωθυπουργός σε εθνικό ηγέτη μέσα από τα συντρίμμια της καταστροφής. Δεν προτίθεται κανείς να αναγάγει την εθνική τραγωδία σε ελληνική 11η Σεπτεμβρίου. Δεν προτίθεται κανείς να καταστήσει τον κύριο Καραμανλή Έλληνα Τζορτζ Μπους.

Δεν πρέπει να υποκύψουμε σ’ αυτή την καλοστημένη προπαγάνδα. Επαναλαμβάνουμε: δεν υπάρχει οργανωμένο σχέδιο. Υπάρχει όμως οργανωμένη ανικανότητα. Η πατρίδα μας η Ελλάδα καίγεται, γιατί εμείς οι ίδιοι, οι Έλληνες, είμαστε πολιτικά, κοινωνικά και διοικητικά ανεπαρκείς να την προστατέψουμε.

Μία εικόνα χίλιες λέξεις

…θυμός…

Το μετά είναι
Πάντα πιο δύσκολο
Όταν η κάμερα σβήσει
Και η επικαιρότητα
Τρέξει σ’ άλλο
Αιματηρό σημείο

Τότε χωρίς θόρυβο
Και πανικό θα
Χρειαστείς μεγάλο
Αγώνα για να
Αναστηθείς από
Τα συντρίμμια

Τελικά είσαι το
Καινούριο που
Θα γεννήσει η στάχτη

…θυμός…

Θυμόσοφοι στοχασμοί στο Θυμοσοφείν...

Τρίτη 28 Αυγούστου 2007

Πως θέλω τον πολίτη

Να τελικά το μεγάλο ζητούμενο.

Πως θέλουμε στ’ αλήθεια τον πολίτη και πως τον έχουμε καταντήσει σ’ αυτήν την χώρα.
Ο πολίτης οφείλει να έχει επίγνωση του ρόλου του.
Δεν είναι τυχαίο στοιχείο μέσα στο κοινωνικό σύνολο.
Οι φωτιές που ακόμα καίνε δυστυχώς την Εύβοια και την Πελοπόννησο μας απέδειξαν περίτρανα πως ο πολίτης οφείλει να επαγρυπνεί εκεί που η πολιτεία και το κράτος λόγω αδιαφορίας και αναλγησίας αδυνατεί και δεν έχει ορατότητα.
Οφείλει να οργανώσει και να συμμετάσχει σε τέτοια κύτταρα που να δίνουν το στίγμα ότι ο πολίτης ασχολείται όχι μόνο με τα του οίκου αλλά με ότι τον περιβάλλει, ήτοι εργασιακό περιβάλλον, φυσικό περιβάλλον, πολεοδομικός ιστός, δημόσιοι χώροι, πολιτιστικοί και αθλητικοί χώροι κοκ.
Οφείλει να απαιτεί οι ζωτικοί του χώροι να είναι λειτουργικοί και ασφαλείς ώστε να παίρνει από τον κάθε χώρο αυτό που έχει ανάγκη και χρειάζεται.
Ο πολίτης οφείλει να είναι ενεργό κοινωνικό στοιχείο και ο πρωταγωνιστής της καθημερινότητας.

Ο πολίτης οφείλει να εξοβελίσει την αδυναμία και την παθογένεια.
Οφείλει να αναθεματίσει την αδιαφορία και τον φιλοτομαρισμό.
Άλλωστε είναι το πιο δυνατό στοιχείο μέσα στο κοινωνικό σύνολο ως εκ τούτου πρέπει να είναι σε θέση να περιφρουρήσει τα δικαιώματα του ακόμα και με την ζωή του αν αυτά καταστρατηγηθούν.
Ο πολίτης πρέπει να είναι άτυπα οπλίτης να έχει το σθένος και τη δύναμη να αντιμετωπίσει δυσκολίες να υπερασπίσει ότι του ανήκει και δεν του ανήκει. Στο έχειν δεν συγκαταλέγεται μόνο η ιδιωτική του περιουσία, του ανήκουν τα δημόσια κτίσματα, το φυσικό περιβάλλον και ότι άλλο αφορά τη ζωή και την αναψυχή του.
Συμμετοχή λοιπόν σ’ ενεργά και ανεξάρτητα κύτταρα σε κινήσεις πολιτών σε κάθε χωριό, σε κάθε συνοικία και σε κάθε πόλη.
Αν η πολιτεία αδυνατεί, οι πολίτες οφείλουν να πιέσουν τις άπειρες μορφές κράτους που έχουμε σ’ αυτήν την χώρα, ώστε να λειτουργήσουν ουσιαστικά και μεριμνήσουν στα του οίκου τους, να δώσουν και να θυσιάσουν ότι έχουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ακόμη και αν κάποιοι δεν συνετίζονται να πάρουν κεφάλια.
Ο πολίτης λοιπόν άγρυπνος φρουρός οφείλει να αγαπήσει τον τόπο του και να τον φροντίσει με πνεύμα εθελοντισμού και ερασιτεχνισμού.
Με λίγα λόγια με μια ενέργεια που θα πηγάζει από μέσα του και έναν έρωτα και οίστρο για την ζωή και ότι τον περιβάλλει που να μην τον αφήνει σε ησυχία η αγωνία και η διάθεση για προσφορά ούτε να επαναπαυτεί παρά μόνο για να δει το επόμενο όραμα και το πώς θα γίνει το σήμερα ένα καλύτερο αύριο γι’ αυτόν και τις επόμενες γενιές.
Και αυτά ως ελάχιστη οφειλή και τιμή στους νεκρούς της πρόσφατης τραγωδίας που δεν έχει τελειώσει, για να μην πάει χαμένος ο θάνατος συμπολιτών μας που κάηκαν ζωντανοί, επειδή το κράτος εξαιτίας της ανοχής μας έγινε το χάρβαλο που είναι, θύμα της απληστίας εξουσιαστών και λοιπών συνδαιτυμόνων που πιστεύουν ότι ο φυσικός πλούτος αυτής της χώρας προσφέρεται ως καλή βορρά στους πλεονέκτες και όλους αυτούς τους κοινωνικά απροσάρμοστους επιδειξιμανείς και νεόπλουτους που ποντάρουν στην ισοπέδωση των πάντων με μοναδικό γνώμονα το ίδιον όφελος και της ικανοποίησης του υπερεγώ τους.

Μπορούμε ν’ αλλάξουμε τα πράγματα, αρκεί να το θελήσουμε…

Δείτε επίσης σχετικά θέματα:

http://stathishaikalis.blogspot.com/2007/08/blog-post_25.html

http://stathishaikalis.blogspot.com/2007/08/blog-post_26.html


Η μαφία των κατασκευαστικών καίει τον Ευρωπαϊκό νότο

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις, πόσο μάλλον αυτός ο χάρτης που δείχνει τις φωτιές που έχουν ξεσπάσει σε ολόκληρη την ανατολική μεσογειακή λεκάνη.

Μήπως είναι τυχαία τα σημεία; Ο Ιταλικός και γαλλικός τύπος κάνει λόγο για την μαφία κατασκευαστικών…. Ότι και αν πούμε και γράψουμε παραπάνω μάλλον είναι περιττό.
Το παραπάνω όμως δεν είναι μπορεί να λειτουργήσει ως άλλοθι για την ανυπαρξία του κράτους και των μηχανισμών που οφείλουν να προστατεύουν και να περιφρουρούν την ζωή και την περιουσία των πολιτών και του φυσικού πλούτου που τους περιβάλλει.

…Η φωτιά της πλεονεξίας…

Φωτιές
απάνω στη ράχη μου
Φωτιές
στο πνεύμα μου
Φωτιές στη ψυχή μου

Με καίνε έναντι
αργυρού τιμήματος

Στο σφυρί της πλεονεξίας
ξεπουλάμε τα πάντα
Το είναι και την ιστορία
μας, την γη που μας
έθρεψε και μας περιβάλλει

Ξεπουλάμε τα πάντα
Δίχως φιλότιμο,
Δίχως ψυχή
Δίχως θεό
Δίχως ουσία!

Θυμόσοφος

Εσωτερικοί στοχασμοί στο Θυμοσοφείν...

…ακυβέρνητος σ' ακυβέρνητη πολιτεία...

Έμεινες πίσω ακυβέρνητος
σ’ ακυβέρνητη
Πολιτεία

Έμεινες πίσω
Αστόχαστος ιδιώτης
Και όχι πολίτης
χωρίς λογισμό για το
ποιος είναι τελικά
ο προορισμός σου

Να υπερασπίζεσαι
τα δικαιώματα σου
και όχι να τα ευτελίζεις
και να ευτελίζεσαι

Τα απέπεμψες όμως ως
δουλικό μίσθωμα
της προσωπικής ανάγκης
και έμεινες έρμαιο
είδωλο της αληθινής
σου υπόστασης

Και πεθαίνεις κάθε
μέρα στο έλεος
της αδιαφορίας

Θυμόσοφος

Περισσότεροι λογισμοί Θυμοσοφείν...

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007

Οι Φωτιές και το κακό μας συναπάντημα

Όσα φέρνει η ώρα δεν φέρνει ο χρόνος, αυτό που έγινε το Σαββατοκύριακο στην Πελοπόννησο δεν το χωράει ανθρώπου νους.

Οργανωμένο σχέδιο, ασύμμετρη απειλή, τρομοκρατική επίθεση ή οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός και αν χρησιμοποιηθεί, γεγονός είναι ένα ότι είμαστε μια ανοχύρωτη χώρα. Μια χώρα που δυστυχώς δεν είναι σε θέση να κάνει ούτε τα αυτονόητα. Ένα κράτος που δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τις ζωές των πολιτών. Δεν μιλάμε για την περιουσία των πολιτών ή για την ζημιά στο φυσικό τοπίο. Αυτά πήγαν ούτως ή άλλως χαμένα, αλλά για τις ανθρώπινες ζωές τους.

Μέσα σε 24 ώρες είχαμε περισσότερους νεκρούς από όσους έχει μια χώρα όταν βρίσκεται σε πολεμική σύρραξη και παράλληλα κάναμε την τραγική διαπίστωση ότι σ’ αυτήν την χώρα έτσι και σε βρει η συμφορά κάηκες ζωντανός και αβοήθητος.

Αυτή είναι η χώρα που ζούμε, αυτό το κράτος διαθέτουμε, αυτήν την πολιτεία χτίσαμε όλοι μαζί με την ανοχή και την αδιαφορία μας.

Και χτίσαμε με τέτοιον τρόπο την νεότερη ελληνική πολιτεία, γιατί είδαμε το δημόσιο και το κράτος ως τορβά για την καθημερινή μας διαβίωση και όχι ως σύστημα διοίκησης που θα διοικεί ουσιαστικά και αποτελεσματικά αυτήν την χώρα. Όλα μοιάζουν να έχουν χάσει τον προσανατολισμό και κανείς δεν αισθάνεται υπεύθυνος για τίποτα. Η χώρα καίγεται, πολίτες και περιουσίες καίγονται αλλά το κράτος είχε βγει για την προεκλογική του περιοδεία και απουσίαζε από τα πράγματα. Απλά πιάστηκε στον ύπνο. Όταν ο μηχανισμός αντιλήφθηκε την κατάσταση όλα βρίσκονταν εκτός ελέγχου.

Καημένε πολίτη πως ξέχασες τελικά ποιος είσαι, τι δύναμη είχες και πως σε κατάντησαν υπάλληλο από τη μία και δούλο ενός συστήματος δημόσιας διοίκησης από την άλλη για να πεθαίνεις στους δρόμους, στον πανικό, στη μιζέρια, και στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Φτωχός, κακομοίρης και άθλιος δίχως μέλλον και προοπτική ένας υποτελής της εξουσίας και των κύκλων αυτής.

Είσαι όμως κάτι καλύτερο. Αυτός που πρέπει και μπορεί να πάρει την τύχη στα χέρια του. Με την δράση σου μπορείς να στείλεις μήνυμα ουσίας και αξιοπρέπειας για το πώς θέλεις το κράτος σου. Επέλεξε εσύ και όχι αυτοί για το τι μέλλον θέλεις, γιατί εσύ έχεις την δύναμη να οργανωθείς και απαιτήσεις ν’ αλλάξουν τα πράγματα.

Δεν θα πούμε εμείς σήμερα περισσότερα. Διαβάσαμε όμως στο φιλικό blog του συνεργάτη μας Βασίλη Παππά το ακόλουθο άρθρο και μοιραζόμαστε τις ανησυχίες του.

Επίσης δημοσιεύουμε σχόλια με αφορμή που έστειλαν αναγνώστες της στήλης και του ιστολογίου (blog) μας κατά την πρώτη μέρα της φωτιάς.

Δυστυχώς καήκαμε (www.epixeirein.blogspot.com)

Για να παραφράσω το “Δυστυχώς επτωχεύσαμεν” του Χαριλάου Τρικούπη! Πραγματικά δεν μπορώ να εκφράσω την αγανάκτηση μου για τις φωτιές που καίνε όλη την Ελλάδα και κυρίως την Πελοπόννησο. Πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω κάτι τέτοιο! Δεν το χωράει ο νους μου αυτό που γίνεται! Καήκανε άνθρωποι, κάηκε μέχρι και η αρχαία Ολυμπία! Θα τρίζουνε τα κόκαλα των προγόνων μας με αυτά που γίνονται!

Κάθε χρόνο 500 εκατομμύρια ευρώ δαπανώνται για την καταστολή και κατάσβεση των πυρκαγιών, τα οποία στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, πηγαίνουν σε εταιρείες που έχουν αναπτυχθεί γύρω από την πυρόσβεση. Προμηθευτές ελικοπτέρων, αεροπλάνων, οχημάτων, ανταλλακτικών, εξοπλισμού, ρουχισμού, αλλά και οι διάφορες εταιρείες αναδασώσεων και υλοτομικών εργασιών για τις καμένες εκτάσεις, είναι μερικές από αυτές.


Θέλω τώρα να σκεφτείτε το εξής: ΑN από το ποσό των 500 εκατομμυρίων ευρώ, το 50% (250 εκατομμύρια!!) δινόταν για την απασχόληση κατοίκων που ζουν κοντά σε δάσος, κατοίκων ορεινών περιοχών, σε δασεργάτες, σε παρατηρητές δασών, σε μίσθωση αυτοκινήτων για περιπολίες, αλλά και σε άλλους ανθρώπους για να συμμετέχουν σε εργασίες “πρόληψης” των δασικών πυρκαγιών τα αποτελέσματα, όσον αφορά τουλάχιστον τις εκτάσεις που καίγονται, θα ήταν σίγουρα λιγότερο καταστροφικά. Αυτό αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Λουκάς Κώστας: http://argiros.net/gr/article.php?story=20070713005925153

Σήμερα το Ελληνικό Δημόσιο για την πρόληψη, ξοδεύει μετά βίας το ποσό των 6 εκατομμυρίων ευρώ! Και αυτό γιατί οι έχοντες την ευθύνη του σχεδιασμού, βλέπουνε την πρόληψη σαν καθαρό κόστος! Και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο λάθος! Πρέπει να αλλάξουνε αντίληψη, να ανοίξουνε λίγο το μυαλό τους, και να το δούνε εντελώς διαφορετικά.

Να το δούνε σαν ΕΠΕΝΔΥΣΗ! Σαν επένδυση για το μέλλον, για τα παιδιά μας που θα αναπνέουνε καθαρό αέρα, για όμορφο και υγιές περιβάλλον.

Η διάθεση χρημάτων για την πρόληψη, είναι ΕΠΕΝΔΥΣΗ για το μέλλον του περιβάλλοντος που ζούμε και αναπνέουμε, και όχι ένα απλό έξοδο!!



Αναγνώστες σχολιάζουν

Όλοι παρακολουθούμε αποσβολωμένοι την μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή που γνώρισε η Ελλάδα μας και μάλιστα με πολλά ανθρώπινα θύματα. Ο λόγος της καταστροφής είναι ένας. Η ατιμωρησία όλων αυτών που κατά το παρελθόν δημιούργησαν παρόμοια προβλήματα. Από την άλλη, η κυβέρνηση και ο κ. Καραμανλής ενδιαφέρονται για το διορισμό των αγροφυλάκων (κομματικά του παιδιά) και όχι για τον διορισμό πυροσβεστών. Τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα. Τα πανέμορφα βουνά μας καίγονται. Τα παραδοσιακά χωριά μας καίγονται. Τα ζώα των κτηνοτρόφων καίγονται, και το πιο σημαντικό, καίγονται Έλληνες. Ο κ. Πολύδωρας έχει εξαφανιστεί. Στην, και καλά, επίσκεψη (πάντα νύχτα) του κ. Καραμανλή στην Πελοπόννησο, ο κ. Πολύδωράς ήταν κρυμμένος. Δεν έπρεπε με τίποτα να κηρυχτούν εκλογές στην διάρκεια αυτής της καταστροφής. Και ο εγωισμός της κυβέρνησης πρέπει να έχει ένα όριο.

Όλοι εμείς οι φίλοι των βουνών, της οικολογίας και της Ελληνικής φύσης ζητάμε:

Να αλλάξει μυαλά η πολιτεία και να θέσει σε άμεση προτεραιότητα την οικολογία.
Τον άμεσο διορισμό δασοφυλάκων και πυροσβεστών, ώστε να μην επαναληφθεί άλλη φορά αυτή η τραγωδία.
Την παραδειγματική τιμωρία των εμπρηστών (εδώ έπιασαν την «17 Νοέμβρη», δεν μπορούν να πιάσουν μια χούφτα αλήτες;)
Την άμεση αναδάσωση όλων των περιοχών που χτυπήθηκε από την πύρινη λαίλαπα.
Την άμεση αποζημίωση όλων των πληγέντων, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μπορέσει να υπάρξει η ελληνική φύση της υπαίθρου.

25 Αύγουστος 2007 7:07 μμ

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2007

Βασικές οδηγίες για ψηφοφόρους

Εκλογές και πάλι και καλό είναι να αναπτύξουμε ένα κώδικα συμπεριφοράς και επικοινωνίας με τους υποψηφίους βουλευτές που δεν θα μας υποτιμά ως πολίτες και θα μας προφυλάσσει από τις ψηφοθηρικές τους διαθέσεις.

Τούτη τη φορά οφείλουμε να είμαστε σκληροί και συνειδητοποιημένοι πολίτες που δεν μασάμε τα αμάσητα, ούτε καταπίνουμε τις λογής λογής πολιτικές καραμέλες, ούτε και πατάμε την μπανανόφλουδα που μας πετάνε.

Όταν θα έρθουν οι υποψήφιοι ανεξάρτητα από χρώμα και κόμμα γονυπετείς να ικετεύσουν για την ψήφο σας, ακούστε τους προσεκτικά, πείτε ελεύθερα αυτό που σκέφτεστε για την πολιτική και τους πολιτικούς και πως την έχουν καταντήσει, για την καθημερινότητα σας και όσα χρόνια τώρα σας υπόσχονται και ποτέ ή ελάχιστα έχουν υλοποιήσει και μην τους δώσετε καμία υπόσχεση ότι θα τους ψηφίσετε ή θα μοιράσετε τους ψήφους σας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Και κυρίως μην πέσετε στην παγίδα της ανάγκης της δικής σας και των υποσχέσεων που θα έρθουν ως δόλωμα για να γίνει αυτή ακριβώς η ανάγκη αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Μην γίνεστε κουκιά μετρημένα στο πολιτικό τσουβάλι κανενός.

Δείτε εκτιμείστε στην κατάσταση τα πρόσωπα και την διάθεση τους να προσφέρουν στον τόπο και έπειτα ήρεμα και ελεύθερα και χωρίς καμία αίσθηση υποχρέωσης τελέστε το καθήκον της μυστικής ψήφου.

Έπειτα η κάλπη θα κάνει το δικό της θαύμα μήπως επιτέλόυς δούμε με αυτόν τον τρόπο και σε αυτόν τον τόπο άσπρη μέρα.

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2007

Πως θέλω τους πολιτικούς

Τους θέλω λιγομίλητους τους θέλω σοβαρούς, τους θέλω να δίνουν την αίσθηση ότι αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και την προοπτική που έχουν ανάγκη ώστε ν’ άρουν αδιέξοδα.

Τους θέλω νέους όχι μόνο στην ηλικία αλλά κυρίως στην ψυχή μακριά από στερεότυπα συμπεριφορών και δήθεν νόρμες.

Δεν τους θέλω σωτήρες ούτε και μεσσίες δεν είναι αυτή η δουλειά τους.

Τους θέλω ανθρώπινους να σου δίνουν την αίσθηση ότι θα το παλέψουν το πράγμα.

Τους θέλω πρώτα ν’ ακούν κι’ έπειτα να μιλάνε.

Ν’ αφουγκράζονται και να νιώθουν την αγωνία της καθημερινότητας που βιώνουν οι πολίτες, αγωνία που πολλές φορές μέρα με τη μέρα γιγαντώνει.

Δεν θέλω να ξεφτιλίζονται σε εκδηλώσεις και πανηγύρια για μια ηλίθια χειραψία μ’ εκείνο το ψεύτικο χαμόγελο των πολλών υποσχέσεων που φοράνε από την ψευδαίσθηση που έχουν ότι έτσι γίνεται η επικοινωνία με το λαό.

Τους θέλω εργατικούς μέρος μιας προσπάθειας να πάμε μπροστά και όχι να αυτοί που καρπώνονται τα οφέλη της προσπάθειας που καταβάλει το σύνολο.

Δεν θέλω να εκμεταλλεύονται την ανάγκη και τις αδυναμίες μου.

Δεν γουστάρω να μου πατάνε τον κάλο και να μου σκαλίζουν τις πληγές.

Δεν θέλω να μου τάξουν τίποτα ούτε και να παίξουν με τον πόνο μου.

Θέλω όμως να ανοίξουν δρόμους που θα δώσουν στον κάθε πολίτη την ευκαιρία να κάνει πράξη αυτό που τον εμπνέει και τον ενδιαφέρει.

Έτσι τους θέλω, μαχητές και τίποτε άλλο, έπειτα να αποζημιωθούν ανάλογα με το έργο τους και θα λάβουν τον μισθό που τους αξίζει.

Προεκλογικός πυρετός

Να τελικά μέρα με την μέρα τα προεκλογικά επιτελεία των κομμάτων και των υποψηφίων τους, επανδρώνονται και παίρνουν φωτιά βλέποντας πως μέσα σ’ ένα σύντομο χρονικό διάστημα οφείλουν να καλύψουν την περιοχή, να επικοινωνήσουν με το εκλογικό σώμα και να περάσουν τις θέσεις και απόψεις τους.

Λογικό είναι οι υποψήφιοι βουλευτές να οργανώνουν με τέτοιο τρόπο τον αγώνα τους βελτιώνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το επικοινωνιακό τους προφίλ, ανάλογα πάντα με το ύφος και την προσωπικότητα του υποψηφίου.

Ωστόσο απ’ αυτή την επικοινωνία εκείνο που πρέπει να περάσει η αγωνία για το μέλλον του τόπου. Αγωνία που να μην εκφράζεται μόνο ως κραυγή απόγνωσης αλλά ως πολιτική θέση και άποψη με σαφή και ξεκάθαρα επιχειρήματα.

Και αυτό γιατί ο τόπος αυτός μπορεί να είναι μικρός, τα προβλήματα όμως είναι πολλά και ποικίλα.

Άλλωστε αυτό είναι και το ζητούμενο ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της περιοχής να απεγκλωβιστεί από χρόνια αδιέξοδα και να πάρει ρότα άμεσης και ορατής υλοποίησης.

Οι γενικολογίες, οι ευχές και οι αναθεματισμοί μάλλον δεν βοηθούν κανέναν και υποτιμούν την νοημοσύνη των πολιτών.

Οι πολίτες δεν στερούνται αντίληψης, αντίθετα καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα οι πολιτικοί μας θα ήθελαν να αντιλαμβάνονται.

Ο καλύτερος τρόπος λοιπόν να βρεθεί η κοινή συνιστώσα μεταξύ των υποψήφιων πολιτευτών και του «κυρίαρχου λαού», πάντα είναι κυρίαρχος όταν πρόκειται να καταλήξει η ψήφος στην κάλπη προς όφελος του ενός ή του άλλου κόμματος, είναι να ειπωθούν αλήθειες.

Αλήθειες και όχι αοριστίες, όχι ευχές, αλλά ουσία ακόμη και αν αυτή μας πονάει.

Βήμα βήμα και σκαλί σκαλί μέχρι να εντοπιστεί η ρίζα του κακού.

Ώστε να αντιληφθούμε που σκαλώνουμε και τι μας οδηγεί στην αναποτελεσματικότητα και την αδράνεια σ’ αυτόν τον τόπο, σ’ αυτήν την χώρα.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι ν’ ακούσουμε θέσεις με υπευθυνότητα και πολιτικό λόγο αυθεντικό και αληθινό. Επιτακτική ανάγκη της εποχής, οι πολιτικοί να πριν πουν οτιδήποτε, να βάλλουν πρώτα το χέρι στην καρδιά και να μας κοιτάξουν κατάματα, εντοπίζοντας τις πραγματικές μας ανάγκες, ώστε οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτόν τον τόπο και ίδια η περιοχής να πάνε επιτέλους μπροστά.

Καλό αγώνα σε όλους!

Ποιος θόρυβος και ποια έργα;

Τελικά τι μας είπε με την ανακοίνωση που εξέδωσε η Περιφέρεια Ηπείρου και σήμερα δημοσιεύουμε πρωτοσέλιδα;

Τι μας είπε για το ΤΕΠ;

Για τον Δρόμο Καρτέρι – Εγνατία;

Και για την γέφυρα Γλυκής που δεν γνωρίζαμε ήδη;

Τι μας είπε παραπάνω για να αποτρέψει το φαινόμενο των μισοτελειωμένων έργων.

Πως αποτρέπει λοιπόν αρνητικά φαινόμενα που σχετίζονται με το παρελθόν

με την χρονοτριβή, την γραφειοκρατία και την παραπομπή στις καλένδες και την προεκλογική φράση «θα υλοποιήσουμε;»

Τελικά πόσο σοφότεροι γίναμε τώρα που ακούσαμε με προεκλογικό στόμφο

μία από ίδια;

Τώρα που ακούσαμε αοριστολογίες και αναθεματισμούς;

Μόνο αυτό δεν περιμένουμε όταν ζητάμε επίσημη ενημέρωση από τις κρατικές υπηρεσίες.

Τι δηλαδή;

Πόσο ικανοποιημένοι να είμαστε όταν λογίζεται η απραξία ως πρόοδος

και ποιοτική διαφορά από το ένοχο και αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ.

Τι άλλοθι να δώσεις όταν μετά την λήξη μια κυβερνητικής περιόδου το μόνο που φταίει είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Από πότε η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της στις Περιφέρειες αιτιολογούν την απραξία κάνοντας αντιπολίτευση στο παρελθόν βάζοντας πλέον τα με τον ιστορικό χρόνο;

Υποθέτουμε πως αυτό δεν είναι η δουλειά τους.

Αντίθετα δουλειά τους είναι να δρομολογούνε λύσεις, να λύνουν προβλήματα και να άρουν αδιέξοδα καθώς και να πετύχουν εκεί που οι προηγούμενες κυβερνήσεις απέτυχαν.

Προς τι λοιπόν ο εμπαιγμός των Θεσπρωτών για τα έργα της Θεσπρωτίας και τον θόρυβο που τεχνηέντως σύμφωνα με την άποψη της Περιφέρειας έχει δημιουργηθεί;

Ποιος θόρυβος πέρα από την ωμή διαπίστωση της πραγματικότητας ότι τα έργα απλά δεν δρομολογήθηκαν στους χρόνους που έπρεπε και κατ’ επέκταση δεν υλοποιήθηκαν.

Τα υπόλοιπα περιττεύουν.

Άλλωστε πώς να αιτιολογήσεις τα ασυμμάζευτα τελικά.