Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Τι να ψηφίσω μάνα μου, τώρα ήρθε καλοκαίρι;

Τέτοια μεγαλεία, αρχές καλοκαιριού και τριήμερο του Αγίου Πνεύματος και ο κόσμος καλείται στην Ευρωκάλπη.Και εκεί που η καλοκαιρία πνέει ένα παρήγορο αεράκι ευδαιμονισμού, κάνοντας σε για λίγο να ξεχαστείς, να σου έρχεται μια κάλπη ντυμένη με παραβάν, φορώντας ψαθί καπέλο και γυαλιά ηλίου να σου πει ότι πρέπει να γεμίσεις την κοιλιά μου γιατί πεινάω και θέλω να χορτάσω, χαρτομάνι, που περικλύει ψήφους, υποσχέσεις και προσδοκίες για το καλύτερο που χρόνια περιμένεις.
Ουφ πετάγομαι από τον ύπνο μου λουσμένος σε ιδρώτα πανικού που πυροδότησε έναν διαολεμένο εσωτερικό διάλογο
…και αν δεν ψηφίσω σωστά;
… και αν με την ψήφο μου τους πάρω όλους στο λαιμό μου;
…αμάν μπελάς και ήθελα τόσο πολύ ένα τριήμερο να αποδράσω από την καθημερινότητα και να αφεθώ στη σμιλευμένη ανεμελιά του καλοκαιριού που αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το πρόσκαιρο των ευτυχισμένων στιγμών.
Και εκεί που πάω να συνέλθω σκεπτόμενος το καλοκαίρι να σου καταφτάνει και η δεύτερη ενοχή, πάλι η κάλπη να με απειλεί λέγοντας με, πως αν με αφήσεις νηστική και ατάιστη τότε άλλοι θα αποφασίσουν για την φυγή, απόδραση και της εμμονής σου να με αφήσεις να πεινάσω. Θα είσαι φυγάς και δραπέτης στο ίδιο σου το αύριο!!!
Αμάν…
…Τώρα τι να κάνω, να την ρίξω, ή όχι;
Σαν να μπλέξανε πολύ τα πράγματα και τρομάζω ακόμη περισσότερο
Φοράω Βερμούδα, παντόφλες, καπελάκι και λοιπά σύνεργα της παραλίας και τρέχω ολοταχώς στην θαλασσινή δροσιά…
Ουφ, ξαλάφρωσα!!!
Σαν να σβήσανε οι φωτιές και να έκατσαν οι καπνοί από το κάψιμο εγκεφάλου και υποτίμησης της νοημοσύνης μας που έχουμε υποστεί και αυτή την προεκλογική περίοδο.
Επιτέλους παραλία και τουλάχιστον για σήμερα δεν σκέφτομαι, τίποτα άλλο.
Αύριο το πρωί προεόρτια της πεντηκοστής και πρώτα ο Θεός βλέπουμετα της νηστικής κάλπης που στην αφετηρία της τουριστικής περιόδου παραθερίζει στην χώρα των θαυμάτων…