Τι να ψηφίσω μάνα μου, τώρα ήρθε καλοκαίρι;

Τέτοια μεγαλεία, αρχές καλοκαιριού και τριήμερο του Αγίου Πνεύματος και ο κόσμος καλείται στην Ευρωκάλπη.Και εκεί που η καλοκαιρία πνέει ένα παρήγορο αεράκι ευδαιμονισμού, κάνοντας σε για λίγο να ξεχαστείς, να σου έρχεται μια κάλπη ντυμένη με παραβάν, φορώντας ψαθί καπέλο και γυαλιά ηλίου να σου πει ότι πρέπει να γεμίσεις την κοιλιά μου γιατί πεινάω και θέλω να χορτάσω, χαρτομάνι, που περικλύει ψήφους, υποσχέσεις και προσδοκίες για το καλύτερο που χρόνια περιμένεις.
Ουφ πετάγομαι από τον ύπνο μου λουσμένος σε ιδρώτα πανικού που πυροδότησε έναν διαολεμένο εσωτερικό διάλογο
…και αν δεν ψηφίσω σωστά;
… και αν με την ψήφο μου τους πάρω όλους στο λαιμό μου;
…αμάν μπελάς και ήθελα τόσο πολύ ένα τριήμερο να αποδράσω από την καθημερινότητα και να αφεθώ στη σμιλευμένη ανεμελιά του καλοκαιριού που αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το πρόσκαιρο των ευτυχισμένων στιγμών.
Και εκεί που πάω να συνέλθω σκεπτόμενος το καλοκαίρι να σου καταφτάνει και η δεύτερη ενοχή, πάλι η κάλπη να με απειλεί λέγοντας με, πως αν με αφήσεις νηστική και ατάιστη τότε άλλοι θα αποφασίσουν για την φυγή, απόδραση και της εμμονής σου να με αφήσεις να πεινάσω. Θα είσαι φυγάς και δραπέτης στο ίδιο σου το αύριο!!!
Αμάν…
…Τώρα τι να κάνω, να την ρίξω, ή όχι;
Σαν να μπλέξανε πολύ τα πράγματα και τρομάζω ακόμη περισσότερο
Φοράω Βερμούδα, παντόφλες, καπελάκι και λοιπά σύνεργα της παραλίας και τρέχω ολοταχώς στην θαλασσινή δροσιά…
Ουφ, ξαλάφρωσα!!!
Σαν να σβήσανε οι φωτιές και να έκατσαν οι καπνοί από το κάψιμο εγκεφάλου και υποτίμησης της νοημοσύνης μας που έχουμε υποστεί και αυτή την προεκλογική περίοδο.
Επιτέλους παραλία και τουλάχιστον για σήμερα δεν σκέφτομαι, τίποτα άλλο.
Αύριο το πρωί προεόρτια της πεντηκοστής και πρώτα ο Θεός βλέπουμετα της νηστικής κάλπης που στην αφετηρία της τουριστικής περιόδου παραθερίζει στην χώρα των θαυμάτων…

Μετά από καιρό

...αφρικανική σκόνη...

Τούτη η σελίδα σκονισμένη μου μοιάζει και κάπως ξεχασμένη στο χρόνο.
Ωστόσο υπάρχουν πράγματα που με συνδέουν μ' αυτήν.
Όπως σήμερα που έστω και από λάθος μπήκα μέσα να ρίξω μια ματιά
έτσι για να δω που είχα μείνει.
Στο ιστολόγιο εννοώ γιατί όλα τ' άλλα εξελίσσονται στους δικούς τους ρυθμούς που καμιά φορά απορώ και εγώ ο ίδιος να έχω τη δύναμη να το ορίσω απλά τ' αφήνω να τρέχουν ανεξέλεγκτα και όπου με βγάλουν οι σχιζοφρενείς ρυθμοί μου.
Ίσως είναι έτσι, ίσως και αλλιώς....η κατάληξη τους θα δικαιώσει τις επιλογές που κάναμε ή δεν κάναμε τελικά
Αλήθεια γιατί ήθελα σήμερα να μιλήσω και να ξεδιαλύνω τις σκέψεις μου;
Η μέρα μουντή και με την σκονή από την Αφρική να μοιάζει σαν καζάνι, ωστόσο διαπιστώνω μια ευφορία στη διάθεση μου που δεν μπορώ επακριβώς να εξηγήσω...
Η θάλασσα έχει απλώσει την ηρεμία της, ο χρόνος ίσως και αυτό λόγω της ράθυμης αφρικάνικης σκόνης μοιάζει σα να μην υπάρχει και να έχει διακοπές.
Μεσημέρι...ο θόρυβος από τα μηχανάκια, κάποια βήματα από κάτω κι' εγώ στο γραφείο, μερικές στιγμές λίγο πριν κλείσω το εβδομαδιαίο μου φύλλο.
Τελικά σε αυτό το πανηγύρι των ξεχασμένων στιγμών νιώθω τρελή ενέργεια και μια γλυκιά προσμονή πως από την τούτη την ανάπαυλα κάτι καλό θα βγει...
Έτσι αόριστα και απροσδιόριστα ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ για άλλη μια φορά το μέσα μου...
Άλλα λόγια για σήμερα δεν έχω, την επόμενη φορά ίσως επισκεφτώ ξανά τούτον τον αόριστο και άναρχο ιδεότοπο και όχι μόνο που θέλει να στέλνει μηνύματα στέλνεις σε άγνωστους αποδέκτες.
ΥΓ: Τώρα θυμήθηκα ατάκα από ταινία επιστημονικής φαντασίας "δεν μπορείς ποτέ να σταματήσεις το σήμα''

www.vdella.gr

Όλη η ενημέρωση όπως και η σχετική ειδησογραφία για θέματα Ηγουμενίτσας, Θεσπρωτίας, Ηπείρου και Βορειοδυτική Ελλάδας θα γίνεται πλέον μέσα από το επίσημο site της Εβδομαδιαίας Εφημερίδας ΒδΕλλα στο www.vdella.gr το οποίο θα ενημερώνετε καθημερινά.