Φυσικό Αέριο, εναλλακτική χάραξη και κοινωνίες που συμφωνούν και συναποφασίζουν για το αναπτυξιακό τους μέλλον

Εναλλακτική χάραξη ζητά ο Νομάρχης Θεσπρωτίας με επιστολή του που δημοσιεύσαμε προ ημερών προς τον Υπουργό Ανάπτυξης.
Μάλιστα στην επιστολή επισημαίνει τις αντιδράσεις των κατοίκων και τις έντονες ανησυχίες τους σχετικά με την δρομολογημένη τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και της διέλευσης του αγωγού φυσικού αερίου και του σχετικού σταθμού συμπίεσης που έρχεται σε αντιδιαστολή μ’ αυτήν.
Το ζητούμενο όμως είναι η πολιτεία και οι πολιτικοί παράγοντες ν’ αντιληφθούν πως δεν μπορούν εύκολα, αβίαστα και «ελαφρά τη καρδία» να παίρνουν αποφάσεις χωρίς να έχουν εικόνα της περιοχής και της εξελικτικής της πορείας.
Δεν μπορεί να υπάρχουν αντικρουόμενοι σχεδιασμοί από Υπουργείο σε Υπουργείο και από κράτος σε κράτος.
Η πολιτεία πρέπει να πείσει τους πολίτες για την σοβαρότητα της και για το άδολο των προθέσεων της.
Σε άλλη περίπτωση αντί να επιλύει θα δημιουργεί προβλήματα, αντί να δρομολογεί λύσεις θα δημιουργεί νέα αδιέξοδα.
Γι’ αυτό έπρεπε να είχαμε σ’ αυτήν την χώρα και σ’ αυτόν τον τόπο εδώ και χρόνια συμφωνήσει και καταλήξει τόσο στον χωροταξικό σχεδιασμό, όσο και στο μοντέλο ανάπτυξης που θέλουμε ν’ ακολουθήσουμε.
Όσο δεν έχουμε ως οργανωμένο κοινωνικό σύνολο και ευνομούμενη πολιτεία προσδιορίσει τι είναι αυτό ακριβώς που θέλουμε να πετύχουμε και ποιος είναι ο φιλοσοφικός μας προσδιορισμός αυτής της ανάπτυξης, τέτοιου είδους προβλήματα δεν θα πάψουν να υπάρχουν και κατά καιρούς θα προκύπτουν με αντιδράσεις απρόβλεπτου μεγέθους από τις τοπικές κοινωνίες και όχι μόνο.
Πρέπει οι πολίτες, οι άνθρωποι που επενδύουν στον τόπο τους χρόνο, κόπο, χρήμα και όνειρα ζωής να είναι κοινωνοί στους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς της χώρας, να ενημερώνονται υπεύθυνα και έγκαιρα και να συναποφασίζουν στα της εξελικτικής πορείας του τόπου τους, ώστε το τρένο της ανάπτυξης να μην αποτελεί τροχοπέδη στα δικά τους όνειρα και τις προσδοκίες και τους σχεδιασμούς τους, γιατί είναι αυτοί οι άνθρωποι και όχι οι γραφειοκράτες και τεχνοκράτες των εκάστοτε κυβερνητικών οφίκιων που κρατάνε την ελληνική περιφέρεια ζωντανή, είναι αυτοί οι άνθρωποι που με τον μόχθο τους δίνουν τον παλμό από άκρη σε άκρη στην ελληνική ύπαιθρο, παρά τις αποστάσεις από ένα αδιάφορο και υδροκέφαλο διοικητικό κέντρο της χώρας που σπάνια και κατά περιστάσεις νιώθει την αγωνία και την ανάγκη των ανθρώπων που ζουν και δραστηριοποιούνται στην ελληνική περιφέρεια.