Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007

Αφιέρωμα στην Ειρήνη

Το σημερινό post το λάβαμε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο, πρόκειται για κείμενο φίλης αναγνώστριας με αφορμή την σημερινή παγκόσμια ημέρα της ειρήνης. Λίγες σκέψεις και ο σχετικός προβληματισμός από τις γενιές της ειρήνης στην ίδια την ιδέα της ειρήνης και πως αυτή θα έπρεπε να επικρατήσει σε όλα τα πεδία εντός κοινωνίας και όχι μόνο ως λέξη που σημαίνει το αντίθετο του πολέμου. Ειρήνη λοιπόν ως μέσω επίτευξης της κοινωνικής αρμονίας. Εναρμόνιση με τον εαυτό μας, του συνανθρώπους και το περιβάλλον μας. Άννα σε ευχαριστούμε πολύ για το κείμενο και τις σκέψεις που μοιράζεσαι μαζί μας.


«Ημέρα αφιερωμένη στην ειρήνη η σημερινή.
Αλήθεια τι σημαίνει ειρήνη στις μέρες μας;
Σε έναν τόπο όπου δεν έχουμε πόλεμο, αλλού στον κόσμο όλο και κάποιοι πολεμούν!
Τι σημαίνει ειρήνη στην Ελλάδα;
Στην περίοδο των πυρκαγιών για παράδειγμα είχαμε ειρήνη;
Δεν ξέρω ρωτώ;
Στην περίοδο την προεκλογική;
Τότε που οι μαθητές και οι φοιτητές είχαν καταλάβει τον χώρο τους και κάτι φώναζαν να ακούσουμε είχαμε ειρήνη; Όταν στα γήπεδα ξηλώνονται οι καρέκλες και πετάγονται στο αγωνιστικό χώρο τι γίνεται;
Όταν το πετρέλαιο ακριβαίνει και ίσως δύσκολα ζεσταθούμε φέτος έχουμε ειρήνη; Κι όταν ακούω το κλάμα του παιδιού που μόλις της έφαγε, την κραυγή της μητέρας, που άκρη να βγάλει δεν μπορεί, την αγωνία του μαθητή που τρέχει από το σχολείο στο φροντιστήριο και πάλι πίσω…..όταν κυλλά το δάκρυ μου που κανείς δεν με κατάλαβε;

Μήπως να ψάξω στο λεξικό την εννοιολογική σημασία της λέξης; Για να δω….


Τεγόπουλος-Φυτράκης:- Ειρήνη: κατάσταση ησυχίας, ψυχικής ηρεμίας, απουσία εσωτερικών ταραχών ή εξωτερικών πολέμων.-
Μπαμπινιώτης :-άγνωστης ετοιμολογίας… από αρχαίο δάνειο προελληνικής καταγωγής….χρησιμοποιείται σαν αντίθετο του πολέμου…απουσία παθών εντάσεων και συγκρούσεων, μερικά από τα γραφούμενα των λεξικών για την λέξη ειρήνη.
Και ερωτώ και πάλι ζούμε σε μια ειρηνική περίοδο; Από την άποψη των ένοπλων συγκρούσεων ναι η απάντηση είναι ότι έχουμε ειρήνη, από άποψη όμως της κοινωνικής ειρήνης; Της απουσίας παθών εντάσεων και συγκρούσεων;
Εικόνες
Ειρήνη είναι όταν έρχεται ο πελαργός, το χελιδόνι και φτιάχνει την φωλιά του….
Ειρήνη είναι όταν ένα παιδί βάζει στην κάνη του όπλου ένα κόκκινο τριαντάφυλλο….
Ειρήνη είναι το λευκό περιστέρι που πετά σε γαλάζιο ουρανό….
Ειρήνη είναι η πρωινή καλημέρα στον γείτονα
Είναι το φιλί της μητέρας στο μάγουλο του παιδιού για καληνύχτα…..
Ένα αστέρι που πέφτει…
Ειρήνη είναι το ανθρώπινο σώμα κάτω από το σεντόνι στο κρεβάτι του έρωτα…
Είναι η ησυχία μιας φθινοπωρινής νύχτας…..

Διάλογοι


-Εσείς που δεν γνωρίσατε τον πόλεμο, δεν μπορείτε να αξιολογήσετε την ειρήνη!
-Όχι μανούλα μήτε κι εγώ παιδί του μεταπολέμου άντε και λίγο νεότερο δεν έχω ζήσει σε συνθήκες ειρήνης. Και η διαφορά μας είναι ότι για την γενιά σου ήταν ξεκάθαρο τι σημαίνει πόλεμος κατοχή φτώχια. Στην εποχή μου το τοπίο είναι θολό. Δεν γνωρίζω τον εχθρό με την ματιά την πρώτη, δεν φοράει κουκούλα να κρύψει το πρόσωπό του, μήτε έχει την σβάστικα στο πέτο. Κι αυτό ισχύει σίγουρα και για τα παιδιά μου για την νεότερη γενιά. Για εκείνα είναι τραγικότερο, μη αναγνωρίζοντας τον εχθρό στρέφουν τα όπλα στον εαυτό τους……


Εσωτερικός διάλογος

Ειρήνη για μένα είναι να μπορώ να κατανοώ το παρόν, αξιοποιώντας το παρελθόν σχεδιάζοντας το μέλλον.
Ειρήνη για μένα είναι να έχω την δύναμη να αγκαλιάζω τρυφερά τον εαυτό μου και τους άλλους
Ειρήνη για μένα είναι να είμαι ενήμερη για τα πράγματα που με περιβάλλουν, να γνωρίζω για τα πράγματα μέσα μου.
Ειρήνη για μένα είναι να βγάζω κάθε φορά εκείνον τον εαυτό που μπορεί να διαχειρίζεται, τον μαέστρο…
Ειρήνη είναι το φθινόπωρο….
Ειρήνη είναι οι συνθέσεις που έρχονται μετά από τις συγκρούσεις….
Ειρήνη για μένα είναι να αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκομαι σε πόλεμο!
Για σένα; »
Άννα

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικό post!
Ειρήνη. Ηχεί όμορφα όταν την προφέρεις. Ξεκινάει με το γράμμα Ε, ένα γράμμα μυστικιστικό στην αρχαία ελλάδα. Η πρώτη γραμμή συμβολίζει το παρελθόν , η άλλη το παρόν, και η τρίτη το μέλλον, ενώ μια άλλη κάθετη γραμμή τις ενώνει. Λέξεις που ξεκινούν με Ε έχουν διαχρονικό νόημα, και είναι συνήθως έννοιες. Ελευθερία,Ελπίδα, Έρωτας, Εποχές, και Έλλην, είναι μερικές που έρχονται τώρα στο μυαλό μου. Ειρήνη, μια έννοια διαχρονική!
Άννα για εμένα ειρήνη είναι κάτι περισσότερο εσωτερικό παρά εξωτερικό. Είναι κάτι που έχει να κάνει περισσότερο με τον ίδιο σου τον εαυτό παρά με τους άλλους. Μόνο εαν κατακτήσεις την εσωτερική ειρήνη θα κατακτήσεις και την "εξωτερική". Εσωτερική ειρήνη είναι να έχεις επίγνωση του "είναι" και της υπόστασης σου, να είσαι χαρούμενος με τον εαυτό σου για τα καλά και τα στραβά του, να ξέρεις ότι εκεί που ξεκινούν οι ελευθερίες του άλλου, σταματούν οι δικές σου, η γνώση αυτή θα σου φέρει ειρήνη.

Κατάφερες και με έβαλες σε σκέψεις πάλι:) Νομίζω τη σημερινή ημέρα αυτό θα έπρεπε να γιορτάζουμε, ...τον δρόμο για την εσωτερική ειρήνη! Και αν δεν το πετύχεις, θα σου έχει μείνει το ταξίδι...

prasino liker είπε...

Aτσαλακωτε-Αννα
Πραγματι ενα πολυ ζεστο,αληθινο και γεματο αρωματα κειμενο.Συμφωνω με τον Βασιλη.Αν δεν εχεις ειρηνη στην ψυχη σου,στην καθημερινοτητα σου,δεν μπορεις να χρησιμοποιεις αυτη την λεξη.Την βεβυλωνεις .Ματαιοπονεις αν διαλαλεις ειρηνη και δεν την νοιωθεις.
Παντα ομορφες ειρηνικες σκεψεις.

Ατσαλάκωτος είπε...

@ Βασίλης

Βασίλη όντως η λέξη Ειρήνη ηχεί όμορφα. Είναι έντονος και διαχρονικός ο συμβολισμός της.
Το ζητούμενο στο αγαθό της ειρήνης έχει να κάνει πρώτα απ'όλα με εμάς τους ίδιους, έχει να κάνει με την εσωτερική μας αρμονία. Απαραίτητη προϋπόθεση για να ζήσουν οι άνθρωποι και οι λαοί μεταξύ τους ειρηνικά είναι να καταλάβουν την αξία και το μεγαλείο της, και αυτό επιτυγχάνεται με την μόρφωση την πνευματική και ψυχική καλλιέργεια με την αναγωγή των θετικών μας στοιχείων με το να περάσουμε από το εγώ στο εσύ και από το εμείς στο εσείς.
Στην πιο δυνατή μορφή του Εγώ να μπεις και να νιώσεις την θέση του άλλου.

@ Πράσινο Λικέρ

Η Ειρήνη αν δεν βιωθεί πρώτα απ' όλα ως εσωτερικό αγαθό, θα είναι υποκριτική και απλά θα στηρίζεται βραχυπρόθεσμα σε συμβατικές υποχρεώσεις. Πρέπει οι λαοί, πρέπει οι πολίτες να ωριμάσουν και να λειτουργήσουν σε κάθε τους στιγμή με αυτήν την αίσθηση της υπευθυνότητας και της συνέπειας των πράξεων τους.