Αγανακτισμένοι ή μη...

Τελικά τι σημαίνει να είσαι αγανακτισμένος...
Τι σημαίνει να βγαίνεις στο δρόμο ως πολίτης και δικαίως να ζητάς το δίκιο σου...
Το δίκιο που σου έκλεψαν....
Το δίκιο που σου ξεπούλησαν μαζί με τις ελπίδες και τα όνειρα σου...
Το δίκιο γιατί είχες πάψει προ πολλού να αντιπροτείνεις, να απαιτείς και όχι να επαιτείς και κυρίως να αξιολογείς ένα σύστημα πολιτικού προσωπικού στη χώρα, ξεπουλημένο, δουλικό, ξεπερασμένο από το χρόνο και τους καιρούς και όμως αυτή η ένοχη ...ανοχή...τελικά μας έκανε τη ζημιά....
Ιστορικά τα κινήματα των πολιτών, ανεξάρτητα από την αφετηρία τους, αξιοποιούσαν τη δυναμική τους με ένα πλαίσιο αιτημάτων προς τη πολιτεία για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές...
Αυτές οι αλλαγές πάντα μας πήγαιναν ως χώρα πιο μπροστά...βέβαια πάντα στα πλαίσια της ελληνικής ιδιαιτερότητας....
Για να μην κουράσω όμως θα αποφύγω να κάνω ιστορικές αναφορές.....
Οι πολίτες λοιπόν έχουν γεμίσει τις πλατείες της χώρας, αυτοργανώνονται, κάνουν λαϊκές συνελεύσεις, διαμορφώνουν ένα πλαίσιο αιτημάτων με πρακτικές άμεσα δημοκρατικές...
Οι πολίτες αισθάνονται έξω από τα κοινά μέσω της καραμέλας του κοινοβουλευτισμού τα διαχειρίζεται ένα κλειστό σύστημα εξουσίας το οποίο έχει το δικό του επίσης κλειστό σύστημα στρατολόγησης των εκλεκτών τους οποίους προτείνει στο λαό μέσω των εκλογών των αντιπροσώπων να τους εκλέξει.....
Έτσι διαπιστώνουμε σε κάθε προεκλογική περίοδο ο πολιτικός λόγος πέρα από το προσωπικό βόλεμα που "τάζεται" στα πολιτικά γραφεία να θέλει να δώσει τα πάντα για τη ευημερία του λαού τελευταίο παράδειγμα το τραγικό και άθλιο "λεφτά υπάρχουν".....
Μετεκλογικά όμως το πολιτικό σκηνικό αλλάζει άρδην...η εκάστοτε νέα κυβέρνηση παραλαμβάνει καμμένη γη και εφαρμόζει πρόγραμμά κόντρα στις προεκλογικές δεσμεύσεις τις οποίες θα θυμηθεί με τη λογική των παροχών ένα χρόνο πριν τις εκλογές....
Αλλά όλα αυτά τα γνωρίζετε....
Όπως και γνωρίζετε ότι αν το κακό έφτανε μέχρι εκεί ίσως η ανοχή να κράταγε για πολύ ακόμα....
Όμως η αθλιότητα, και ο εαυτουλισμός αυτού του πολιτικού προσωπικού της χώρας...ξεπέρασε κάθε νοητό όριο.... για να διατηρηθεί αυτή η "νόσος" στην εξουσία άρχισε να δανείζεται για το κράτος των παροχών και των ημετέρων αλλά και για το κράτος της υποτιθέμενης και εικονικής ανάπτυξης του....
Με τον δανεισμό πρώτα και έπειτα με τις όλο και αυξανώμενες εγγυήσεις που ζητούσαν οι εξίσου άθλιοι δανειστές μας υποθηκεύονταν το μέλλον της χώρας.....Μάλιστα για να συνεχίσουμε να νιώθουμε ''εμείς" ως λαός μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας έγιναν όσες αλχημείες απαιτούνταν για να φανεί η χώρα οικονομικά εύρωστη και να πετύχει το μεγάλο στοίχημα της ένταξης στο ευρώ.... Την ένταξη σε μια νομισματική ένωση έξω από τις δυνατότητες, τα χαρακτηριστικά και τη νοοτροπία της ελληνικής οικονομίας ένα νόμισμα - ληστρικό εργαλείο των ισχυρών της Ευρώπης....
Και κάπως έτσι φτάσαμε να βγούμε έξω από τις αγορές και να υπογράψει το δουλικό και εκφυλισμένο πολιτικό προσωπικό της χώρας τη δανειακή σύμβαση που μας έφερε το μνημόνιο και όσα άλλα θέλουν να μας σβερκώσουν....απεχθή....παράνομα....καταχρηστικά... παραβιάζοντας το σύνταγμα της χώρας και το ίδιο το ευρωπαϊκό δίκαιο....
Ας επιστρέψουμε όμως στα αρχικά μας τώρα που σκιαγραφήσαμε επί τροχάδην την κατάσταση...
Τι είναι αυτό που ζητούν οι πολίτες στις πλατείες αυτής της χώρας;
Οι πολίτες ζητούν άμεση δημοκρατία, οι πολίτες ζητούν να ξέρουν όλη την αλήθεια, οι πολίτες ζητούν το αυτονόητο η εξουσία να πηγάζει από τον λαό και να υπηρετεί το λαό...οι πολίτες μάλλον ζητούν μια αναθέωρηση του συντάγματος ή ένα νέο σύνταγμα που θα εφαρμόζει πρακτικές άμεσης δημοκρατίας και θα δώσει τέλος στην φαυλοκρατία και σε μια ολιγαρχία συμφερόντων υπό τον μανδεία του κοινοβουλευτισμού...
Αυτό ζητούν οι πολίτες και αυτό εφαρμόζουν στις πλατείες....Γιατί έχουν κουραστεί να διοικούνται από ξένα σώματα που καμία σχέση δεν έχουν με την καθημερινότητα τους και την αγωνία των αναγκών τους...
Οι πολίτες ζητούν να μάθουν την ...αλήθεια...

ΥΓ: Οι απόψεις που καταγράφονται είναι προσωπικές...δεν αποτελούν επιστημονική και κοινωνιολογική ερμηνεία της κίνησης των αγανακτισμένων, περισσότερο αποτελεί μια εκτίμηση του παλμού και των μηνυμάτων που εκπέμπει έτσι όπως αυτές προκύπτουν από συζητήσεις και εκτιμήσεις,