Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

Αλλαγή πλεύσης στο πιο προσωπικό

Αργήσαμε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας και ζητούμε πλέον την κατανόηση σας γι' αυτό.
Όμως οφείλω να το ομολογήσω περάσαμε ως blog μια εποχή κρίσης, διαλογισμού και σημαντικών για εμάς αποφάσεων.
Γι' αυτό και αποφασίσαμε να αλλάξουμε τον χαρακτήρα και την φυσιογνωμία του blog του Ατσαλάκωτου από ειδησεογραφικό σε προσωπικό, από την γενικότερη θεώρηση στην προσωπική άποψη, θέση και γιατί όχι αυτοανάλυση.
Και όλα αυτά, όχι γιατί μας κούρασε η δουλειά μας, αλλά γιατί αυτό το είδος της επικοινωνίας θα περάσει στον επαγγελματικό μας ιστοχώρο τον οποίο και θα ανακοινώσουμε όταν θα είναι έτοιμος.
Σε αυτό το blog, θα παραμείνει το προσωπικό στοιχείο και η προσέγγιση πραγμάτων και θεμάτων που μας απασχολούν.
Καλή μας αρχή λοιπόν στην ατομική διάσταση μας.

Ας πιάσουμε όμως το θέμα μας για σήμερα κάνοντας λόγο για την αξία και την απαξία συμπεριφορών συνανθρώπων μας που κρίνουν την πορεία μας και επηρεάζουν την δική μας συμπεριφορά.

ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΑ

Είναι ώρες, ώρες να σκας και να απορείς με τους ανθρώπους. Γιατί γνωρίζουν μέσα από το χαμόγελο τους να βγάζουν νύχια γαμψά έτοιμα να σε κατασπαράξουν.
Να βγάζουν σκοτάδια και να σε κυκλώνουν στην μιζέρια του μικρόκοσμου τους και φυσικά να ρίχνουν λάσπη γιατί απλά δεν τους βολεύει η στάση σου.
Θα μου πείτε βέβαια, πως πρόκειται για απλές καθημερινές συμπεριφορές που όμως μας απασχολούν περισσότερο μόλις γίνουμε τα θύματα τους.
Κρίμα, αλλά σε αυτήν την περίπτωση ο αυτοοικτιρμός δεν είναι η λύση παρά ζημιά, λύση μπορεί να είναι μόνο η αδιαφορία και η απαξίωση μέσω της σιωπής τέτοιων ποταπών φαινομένων εις βάρος μας.
Σε τι πρέπει όμως να δίνουμε αξία;
Στο θετικό της ημέρας, σε αυτά που μας κάνουν να χαιρόμαστε, στους ανθρώπους που μας χάρισαν ένα χαμόγελο, μας αγκάλιασαν και μας είπανε μια καλή κουβέντα μέσα από την καρδιά τους.
Αυτό είναι το ταμείο της ημέρας που πρέπει να κρατήσουμε και να καταχωρήσουμε στα εσωτερικά μας κιτάπία, τόσο στην ουσία και πράξη όσο και στην θεωρία.
Αλλιώς τι;
Μήπως έχετε δει κανέναν να κάνει ταμείο με αυτά που δεν κέρδισε και δεν έβαλε στο συρτάρι του;
Όχι, αυτές οι προσεγγίσεις, του τι δεν κερδίσαμε , έχουν μάλλον να κάνουν με στρατηγικές που διδάσκουν πως θα βελτιώσουμε τις μεθόδους να καταγράψουμε κέρδη ηθικά και πρακτικά.
Δηλαδή τον τρόπο να κάνουμε την άρνηση θέση, την αποτυχία επιτυχία και τη ζημιά κέρδος. Με λίγα λόγια το πως θα κρατάμε τα θετικά στοχεύοντας μόνο προς αυτήν την κατεύθυνση και πουθενά αλλού.
Το ζητούμενο είναι λοιπόν να αποθηκεύουμε τα φωτεινά μας σημεία, να μαθαίνουμε και να βγάζουμε τα συμπεράσματα μας από τα αρνητικά και να προχωράμε απλά μπροστά με το κεφάλι ψηλά, δίχως φόβο και ανησυχία χωρίς να σπαταλάμε την καλή μας ενέργεια σε ανούσια και ανώφελα πράγματα.
Γι' αυτό ξεχάστε τη φτήνια και την μικρότητα που ενδεχομένως να σας περιτριγυρίζει, φτύστε τες γερά και ξαποστείλτε τες μια ώρα αρχήτερα.

5 σχόλια:

Vasilis Pappas είπε...

Φίλε Ατσαλάκωτε καλό ξεκίνημα στο νέο σου blog και στις νέες σου επαγγελματικές δραστηριότητες! Πρέπει να σου ότι μας έλειψε το bloggarisma σου!
"Δυνατό" το πρώτο σου κείμενο. Περιμένουμε την συνέχεια :-)

prasino liker είπε...

Aτσαλακωτε καλη επιστροφη.Ευχομαι η διαδρομη για το ταξιδι που επελεξες, να ειναι γεματη απο πολυτιμα πετραδια.Ειναι πολυ δυσκολο να γινουμε αληθινοι ανθρωποι..Θελει τεχνη,θελει δυναμη να ξεφυγουμε απο τις μικροτητες .Σεμνοτητα και γνωση.
Ομορφο το κειμενο σου.Ισως μας αφυπνισει.

Ατσαλάκωτος είπε...

@epixeirein

Φίλε Βασίλη σε ευχαριστώ για τα θερμά σου λόγια, όπως πολύ χαίρομαι για το νέο blog σου που εκτίμηση μου είναι θα ανοίξει μυαλά και ορίζοντες.

@ prasino liker

Λικεράκι πράσινο καλώς σε βρίσκω και δημιουργικό χειμώνα στις ιστοπατρίδες των ανησυχιών μας.
Ο λόγος σου τελικά μπάλσαμο σε πληγές ονείρων, να είσαι καλά!

KitsosMitsos είπε...

Καλησπέρα. Περαστικός μεν, αλλαγές βλέπω!
Καλή νέα αρχή!

Ατσαλάκωτος είπε...

@ KitsosMitsos

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Οι προσεγγίσεις σου στα Blog σου είναι ιδιαίτερες.